Κωνσταντίνος Κουφός: Ελληνικό Μεράκι είναι η καρδιά του ελληνισμού στο εξωτερικό μας

You are currently viewing Κωνσταντίνος Κουφός: Ελληνικό Μεράκι είναι η καρδιά του ελληνισμού στο εξωτερικό μας

Ο Κωνσταντίνος Κουφός είναι λαϊκός τραγουδιστής. Έχει συνεργαστεί με κορυφαίους Έλληνες καλλιτέχνες όπως ο Νίκος Βέρτης, ο Σάκης Ρουβάς, η Πάολα και ο Κωνσταντίνος Αργυρός. Τον Ιούνιο του 2016 βραβεύτηκε ως ο καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος (Best New Artist) στα MAD Video Music Awards.

Από πολύ μικρός (περίπου 10 ετών) άκουγα ένα γκρουπάκι που είχε ο θείος μου, τους έβλεπα που τραγουδούσαν και έπαιζαν κιθάρα και έτσι από τότε κατάλαβα ότι μου αρέσει η μουσική. Μετά σιγά-σιγά ξεκίνησα να τραγουδάω κι εγώ.

Όταν ήμουν φοιτητής, είχα μια σχέση που με έκανε να γράψω ένα τραγούδι χωρισμού. Οπότε ουσιαστικά ένας χωρισμός ήταν η αφορμή να ξεκινήσω.

Μου άρεσε πάρα πολύ, συγχωρεμένος ο Παντελής Παντελίδης. Από τα τραγούδια του ξεκίνησα να γράφω το τραγούδι «Η πιο ωραία στην Ελλάδα» και το « Μετρώ αντίστροφα» που σήμερα μετρούν πάνω από 80.000.000 views και τα δύο. Επίσης, από Έλληνες, μου αρέσει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης που έχω μεγαλώσει με τα τραγούδια του. Από ξένους, θα έλεγα τον Michael Jackson.

Γενικά η επαφή που έχω με το κοινό είναι πάρα πολύ ωραία και ιδιαίτερη. Πιστεύω ότι ο κόσμος είναι αλάνθαστος κριτής και μπορεί πάντα να καταλαβαίνει την ενέργεια ενός ανθρώπου, είτε αυτός είναι τραγουδιστής, είτε καλλιτέχνης, είτε ηθοποιός, είτε ένας οικοδόμος, καταλαβαίνει την αύρα του άλλου. Νομίζω ότι επειδή είμαι ένα παιδί απλό, ένα παιδί του λαού, όταν τραγουδάω, τραγουδάω με το κέφι που πηγάζει από μέσα μου, αυτό το λαμβάνει ο κόσμος, μου δίνει τη δικά του ενέργεια, εγώ δίνω τη δική μου ενέργεια και υπάρχει μια ωραία αλληλεπίδραση. Αισθάνομαι πάντα πολύ ωραία με τον κόσμο, μου αρέσει πάρα πολύ η επαφή αυτή και η αλήθεια είναι ότι όταν δεν έχω πολλή επαφή με τον κόσμο δεν είμαι καλά και σκέφτομαι ότι μου λείπει η σκηνή κλπ.

Ελληνικό Μεράκι για μένα είναι η καρδιά του ελληνισμού στο εξωτερικό. Έχω επισκεφτεί το εξωτερικό αρκετές φορές και έχω βρεθεί σε πολλές χώρες, όπου ζει ο ελληνισμός. Έχω πάει στην Αυστραλία ήδη τρεις φορές, Αμερική, Καναδά, Γερμανία κ.α. Έχω δει από κοντά τον τρόπο που συμπεριφέρονται οι Έλληνες στο εξωτερικό, τον τρόπο που ζουν και τολμώ να πω ότι οι Έλληνες του εξωτερικού τιμούν και τηρούν πολύ περισσότερο τις παραδόσεις από ό,τι τις τηρούμε στην Ελλάδα εμείς. Αν εμείς το ζούμε σε ένα βαθμό 60-70%, εκείνοι το ζουν στο 1000%. Τέτοια διαφορά υπάρχει.
Επίσης, όταν βλέπουν Έλληνα από κοντά, η αγάπη που λαμβάνεις είναι πάρα πολύ μεγάλη. Και αναρωτιέσαι αν αξίζεις τόση αγάπη…
Θα ήθελα ακόμη να πω ότι μέσα στο τραγούδι ελληνικό μεράκι υπάρχει στο τέλος το ζεϊμπέκικο «Αχ Ελλάδα», το οποίο έχει κυκλοφορήσει και ξεχωριστά, μετά από απαίτηση του κοινού.

Το πρώτο τραγούδι που έγραψα ήταν «Η πιο ωραία στην Ελλάδα» και μόνο ο τίτλος τα λέει όλα. Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής, τότε που το έγραψα και πρωτοκυκλοφόρησε, δεν υπήρχε σαν τίτλος σε κανένα τραγούδι. Προσπαθούσα να είμαι ευφάνταστος και να σκεφτώ όσο πιο έξυπνα μπορώ, γιατί ήμουν ένα παιδί που δεν το ήξερε κανείς τότε. Οπότε έψαχνα έναν τρόπο να μπορεί ο κόσμος να με μάθει άμεσα. Από εκεί και πέρα όμως, μεγαλώνοντας κι εγώ σαν άνθρωπος, παρατηρώ ότι κάθε φορά που υπάρχει μια εθνική επέτειος ή θα παίξει η εθνική ομάδα ή βλέπουμε Eurovision τελικό ή οτιδήποτε έχει να κάνει με την Ελλάδα, νιώθω ένα δέος και με πιάνει και μια συγκίνηση. Δεν υπάρχει πώς και γιατί, απλά πηγάζει από μέσα μου, μου αρέσει να υποστηρίζω το εθνόσημο και είναι μια πηγή έμπνευσης. Επίσης, οι παππούδες μου έλειπαν όλοι στο εξωτερικό, (στην Αυστραλία) εδώ και πολλά χρόνια, με τους οποίους είχα επαφή, οπότε ίσως υποσυνείδητα παίζει έναν ρόλο και αυτό.
Δεν υπάρχει πρέπει να προβάλλουμε κάτι, ο καθένας μπορεί να κάνει ό,τι θέλει και ό,τι τον εκφράζει, χωρίς αυτό να περνά τα όρια και πάντα πρέπει να σέβεσαι τους γύρω σου.

Είμαι περήφανος για τη γέννηση του πρώτου και του δεύτερου γιου μου. Είναι οι πιο ωραίες μέρες της ζωής μου και δεν θα τις ξεχάσω ποτέ!

Γενικά νομίζω ότι είμαστε ένας λαός ο οποίος πηγαίνει λίγο με το ρεύμα. Ο καθένας είναι ελεύθερος να ακούσει ό,τι θέλει. Το θέμα είναι τι του μεταφέρει το κάθε τραγούδι και τι είναι αυτό που μένει. Κάποια τραγούδια της τραπ μουσικής, καταλαβαίνω ότι έχουν κι αυτά ένα σκοπό. Η αλήθεια είναι ότι κι εγώ θα ακούσω τέτοια μουσική. Θεωρώ ότι αν δεν θέλεις να σε επηρεάσει κάτι, δεν θα σε επηρεάσει με το ζόρι. Είναι απλά λέξεις, εμείς τους δίνουμε δύναμη, αν τις μεταφέρουμε σε πράξεις. Για παράδειγμα αν αφήσω το γιο μου να ακούει αυτή τη μουσική και του πω, αυτό που λέει το τραγούδι, αυτό θα κάνουμε κι εμείς, τότε ναι θα τον επηρεάσει αρνητικά, γιατί ένα μικρό παιδί ό,τι και να ακούσει δεν θα το μεταφέρει σε πράξεις. Δεν είναι η μουσική αυτή καθ’ αυτή που οφείλεται για τη βία και δεν ευθύνεται μόνο η μουσική. Δεν με πειράζει τα παιδιά μου τι μουσική θα ακούσουν. Οι γονείς έχουν ευθύνη και πρέπει να επιβλέπουν.
Κι εγώ σαν νεότερος όταν άκουγα τον Παντελίδη που έλεγε σε ένα στίχο «λιώμα στον γκρεμό» δεν θα πήγαινα να πέσω. Τον άκουγα και καψουρευόμουν.

Γενικά, ο στόχος μου ήταν να μπορώ να βρίσκομαι ανάμεσα στον κόσμο για να τραγουδώ, να εκφράζω τα συναισθήματά μου στον κόσμο και να ταυτίζεται μαζί τους. Ήταν και παραμένει να είναι η μεγάλη μου αγάπη το τραγούδι. Σίγουρα, ήθελα να μπορώ να βιοπορίζομαι από αυτό.
Ο στόχος μου παραμένει ο ίδιος, να είμαι προσηλωμένος στη δουλειά μου, με σοβαρότητα. Με τα νέα μου τραγούδια, (το ελληνικό μεράκι και το αχ Ελλάδα) νιώθω ότι έχω κάνει δύο βήματα λίγο πιο «σοβαρά» στιχουργικά και στη μουσική μου πορεία. Επίσης, στόχος είναι να μπορώ να συντηρούμαι από το τραγούδι.

Θα έλεγα ότι είναι η πρώτη συνεργασία με τον Νίκο Βέρτη, που τότε ήταν και τα πρώτα μου βήματα. Με έμαθε το κοινό, καθώς μου δόθηκε η ευκαιρία από τον Νίκο να πατήσω στην σκηνή όπου από κάτω υπήρχε χιλιάδες κόσμος.
Γενικά βέβαια, οι συνεργασίες μου ήταν μία και μία, και με την Πάολα, τον Σάκη και τον Αργυρό. Έχω κάνει ωραίες συνεργασίες που μου έχουν μείνει.

Γενικά με όλη τη μουσική σκηνή θα ήθελα να συνεργαστώ, δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο. Αρκεί να έχει καλό χαρακτήρα και να με σέβεται. Θα μου άρεσε να συνεργαστώ με τον Αντώνη Ρέμο ή τον Νίκο Οικονομόπουλο.

Μου αρέσει πολύ να τραγουδάω διάφορα τραγούδια του Παντελή Παντελίδη. Επίσης, περνάω τέλεια και αισθάνομαι πολύ ευχάριστα όταν μέσα στο πρόγραμμα ξεκινάω να τραγουδάω νησιώτικα του Πάριου. Πάντα λέω το «Να πάμε σε ένα μέρος», το «Ικαριώτικο», το «Ντάρι Ντάρι», τη «Λιγαριά».

Γενικά μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω ταξίδια με την οικογένειά μου. Προσπαθώ λοιπόν όσο μπορώ να τα συνδυάζω. Πάντα όταν είναι να ταξιδέψω κάπου για δουλειά, ρωτάω ευγενικά αν υπάρχει περίπτωση να μπορεί να έρθει και η οικογένειά μου μαζί. Και η αλήθεια είναι ότι 9 στους 10, θα μου πουν ναι. Οπότε τις περισσότερες φορές γίνεται και είμαι πάρα πολύ τυχερός που μπορώ να ταξιδεύω με την οικογένειά μου.

Γνωριστήκαμε στην Κέρκυρα σε ένα μαγαζί, στο οποίο ήταν να κάνω το βίντεο για το τραγούδι «Η πιο ωραία στην Ελλάδα». Από ό,τι μου είχε πει η ίδια της άρεσα κάποιο διάστημα και με κοίταζε, αλλά εγώ δεν είχα το μυαλό μου καθόλου σε εκείνη. Εκείνο το βράδυ που κάναμε το βίντεο, όταν πήγα να φύγω, απλά εμφανίστηκε μπροστά μου στην έξοδο, σταμάτησα, συστηθήκαμε και δώσαμε ραντεβού την επόμενη μέρα να βρεθούμε. Είδαμε αμέσως ότι ταιριάζουμε. Υπήρχαν πολλές εντάσεις στην πορεία, ζήλιες, αλλά ο κάθε ένας από τη δική του μεριά πάντα κράταγε τις ισορροπίες. Ένα μυστικό ίσως είναι ότι αφήνουμε ο καθένας μας πλέον την ελευθερία στον άλλο. Γενικά καλό είναι να υπάρχει μια ελευθερία κινήσεων και να μην καταπιέζεις έναν άνθρωπο. Επίσης, ένα πολύ σημαντικό γεγονός που μας κρατάει ακόμα μαζί είναι και τα παιδιά μας. Μάλιστα, κάθε φορά που μας βλέπουν, ειδικά ο μεγάλος μας γιος να «μαλώνουμε» μας λέει μα σταματήσουμε και να κάνουμε μια αγκαλιά. Και κάπως έτσι ηρεμούμε.

Μου αρέσει πολύ η μαγειρική. Βέβαια είμαι με τις μέρες μου, γιατί όταν δεν έχω κέφια και δεν περνάω καλά, αυτό αποτυπώνεται και στη μαγειρική. Όταν είμαι ευχάριστος και χαρούμενος μου βγαίνει πιο νόστιμο το φαγητό. Στον ελεύθερό μου χρόνο θα παίξω πιάνο. Επίσης, μου αρέσει πάρα πολύ να κάνω βόλτες με το αυτοκίνητο και να ακούω μουσική, καταλήγοντας σε ωραία μέρη, όπως είναι κάποιες εκκλησίες που έχω πολύ αγαπημένες και να χαζεύω την θάλασσα.

Με ρωτάνε συνέχεια πότε θα πάω σε διάφορα μέρη, πόλεις και χώρες, να τραγουδήσω και να κάνω συναυλία.

Θα έλεγα ότι είμαι ένα παιδί μου μάχεται-παλεύει για να κερδίσει πράγματα.
Πρέπει να αποδεικνύω κάθε φορά ότι είμαι καλός. Δεν γίνεται να το αφήνω, γιατί αν το αφήσω, δεν έχω ανθρώπους γύρω μου, πέρα από την οικογένειά μου που με αγαπάει και με στηρίζει, να μου δώσουν ώθηση για να πάω μπροστά. Με λίγα λόγια είμαι ένα παιδί το οποίο μάχομαι και παλεύω μόνος μου, δεν έχω στήριξη ούτε από κάποια εταιρεία, ούτε από επιχειρηματίες. Το παλεύω πολύ μόνος μου. Αν έπρεπε να δώσω έναν τίτλο ίσως έλεγα «Μαχητής».

Θέλω να κάνω μεγάλες συναυλίες και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Μου αρέσουν πολύ και θέλω να έχω αυτήν την ωραία επαφή με τον κόσμο.

Όχι δεν θα είμαι σε κάποια πίστα φέτος.
Θα συνεχίσω να βγάζω τραγούδια που μου αρέσουν και με εκφράζουν και θα κάνω τον κόσμο να περνάει ωραία.

Να μην έχουν ανάγκη κανέναν και να πατάνε στα πόδια τους. Να πιστεύουν στον εαυτό τους και να μην τα παρατάνε. Να δημιουργούν και να κυνηγούν τις ευκαιρίες.
Θεωρώ πως αν αξίζεις, θα βρεθεί ο τρόπος, το μέρος, η ώρα για να δείξεις ποιος είσαι.

Συνέντευξη στον Γιάννη Θεοδοσιάδη