Ο Γεράσιμος Σκιαδαρέσης είναι Έλληνας ηθοποιός γεννημένος στην Πάτρα το 1960. Σπούδασε θέατρο και σκηνοθεσία κινηματογράφου στη σχολή Ε. Χατζίκου, απ’ όπου και αποφοίτησε το 1982 και υπηρέτησε στο Ελληνικό ναυτικό.
Από το 1997 έως σήμερα, είναι παντρεμένος με την ηθοποιό Μπέσυ Μάλφα και έχουν αποκτήσει τρία παιδιά. Oι δίδυμες κόρες του ακολούθησαν τα χνάρια των γονιών τους και ασχολούνται με την υποκριτική.
Από το 1983 έχει συμμετάσχει σε κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, τηλεοπτικές σειρές και ταινίες, όπου αναδείχθηκε με το ταλέντο του, αγαπήθηκε από το κοινό και παγιώθηκε στον καλλιτεχνικό χώρο με αρκετούς ρόλους του να έχουν αφήσει ιστορία μέσα στο πέρασμα των χρόνων. Έχει συνεργαστεί με τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου της υποκριτικής. Ο ηθοποιός επίσης, έχει ασχοληθεί και με τα κοινά,καθώς εκλέχτηκε μέλος του τοπικού συμβουλίου των Σπάτων με το συνδυασμό ΑΝ.Α.Σ.Σ.Α.
Πως ήταν τα παιδικά σας χρόνια και πότε μπαίνει στη ζωή σας το μικρόβιο του ηθοποιού;
Στη δική μου περίπτωση δεν υπήρχε το μικρόβιο του ηθοποιού που λένε. Εγώ ήθελα να σπουδάσω αρχιτεκτονική ή οικονομικά, αλλά δεν μπόρεσα να περάσω σε κάποια σχολή και προκειμένου να πάρω αναστολή για τον στρατό πήγα σε μία δραματική σχολή,στην οποία δεν χρειαζόταν να δώσεις εξετάσεις τότε και έτσι ανακάλυψα τυχαία έναν κόσμο, ο οποίος έμελλε να είναι και καθοριστικός για εμένα.
Είχατε στήριξη από την οικογένειά σας;
Η μητέρα μου, γιατί δεν υπήρχε πατέρας, δεν είχε καμία σχέση με το επάγγελμα, καθώς ήταν δημόσιος υπάλληλος και καθηγήτρια αγγλικών. Βέβαια, ενώ δεν συμφωνούσε με την επιλογή μου, είχα την απόλυτη στήριξή της. Δεν μπορούσε να φανταστεί ότι ο γιος της ήταν ένα κρυμμένο ταλέντο ηθοποιού.
Τι σημαίνει για εσάς ηθοποιός και τι σας έχει διδάξει στη μέχρι τώρα πορεία σας, το επάγγελμα της υποκριτικής;
Εκ των υστέρων δεν μπορώ να φανταστώ πώς θα ήταν η ζωή μου αν δεν είχα ασχοληθεί με την υποκριτική. Θεωρώ ότι με βοήθησε πάρα πολύ, γιατί βρήκα αυτό που μου ταιριάζει και που αγαπάω πολύ και φυσικά νιώθω ότι με έχει κάνει καλύτερο άνθρωπο. Για εμένα είναι μία δουλειά που με κάνει ευτυχισμένο και είναι πολύ σημαντικό για έναν άνθρωπο να πηγαίνει στη δουλειά του και να χαίρεται. Όταν συνειδητοποίησα ότι το αντικείμενο της υποκριτικής είναι η έρευνα πάνω στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση και του ανθρώπινου χαρακτήρα είναι κάτι που με γοήτευσε. Δεν είναι η ουσία της δουλειάς να γίνεις διάσημος.
Με τι ασχολείστε στον ελεύθερο σας χρόνο; Γνωρίζουμε ότι παρ’ όλο που κατάγεστε από την Πάτρα έχετε ιδιαίτερη αγάπη για τον ΠΑΟΚ, ασχολείστε με τον αθλητισμό;
Ο ελεύθερο χρόνος μου είναι λίγος και εφόσον είναι εφικτό διοχετεύεται σε ταξίδια, τα οποία έχουν περιοριστεί τον τελευταίο καιρό, αλλά πάντα τα αγαπούσα. Κάτι άλλο που με ξεκουράζει είναι να ασχολούμαι με τον κήπο μου. Δεν ήμουν ποτέ φανατικός με τον αθλητισμό, μου άρεσε η ομάδα του ΠΑΟΚ επί εποχής Κούδα και της μεγάλης εκείνης εντεκάδας και μάλιστα στο ιστορικό παιχνίδι με την Bayern. Τότε διάβασα την ιστορία του ΠΑΟΚ, η οποία με άγγιξε, είχα και φίλους από τη Θεσσαλονίκη και κάπως έτσι κόλλησα.
Μιλήστε μας λίγο για το θεατρικό έργο «εκτός ύλης’’ στο θέατρο Αλκμήνη. Ήταν η πρώτη φορά που έγινε κάτι τέτοιο εντός της Βουλής, πώς βιώσατε το ρόλο και πόσο ταυτίζεται με τις πολιτικές σας πεποιθήσεις;
Ήταν μία πολύ σημαντική στιγμή στην επαγγελματική μου ζωή και αποτέλεσε ένα στοίχημα για εμένα. Το προσπαθούσα επί 2 χρόνια και θεωρώ ότι είναι μεγάλο επίτευγμα που καταφέραμε να ανοίξει η Βουλή για το θέατρο, κάτι το οποίο δεν είχε συμβεί ποτέ. Όλοι στην ομάδα είμαστε περήφανοι που τα καταφέραμε. Δυστυχώς δεν έχει συνεχιστεί, κάτι το οποίο πιστεύαμε. Έστω την παγκόσμια ημέρα θεάτρου, θα μπορούσε να είναι σαν θεσμός και να ανοίγει η Βουλή για το θέατρο. Παρόλο που ξένα Κοινοβούλια ανοίγουν κάθε χρόνο για αφιερώματα και κάποιες παραστάσεις, εδώ ήταν πολύ δύσκολο, αλλά το καταφέραμε για μία φορά. Βοήθησε το γεγονός ότι ήταν ένα έργο που ήταν γραμμένο για να παρουσιαστεί μέσα στην αίθουσα του Κοινοβουλίου. Ήταν μία πολύ συγκινητική στιγμή και αισθάνθηκα ότι δικαιώνεται μία προσπάθεια πολλών ανθρώπων, καθώς για πρώτη φορά ακούστηκε σε έναν τέτοιο χώρο ένας λογοτεχνικός λόγος και όχι πολιτικός όπως συνήθως.
Πιστεύετε ότι το κράτος ανταποκρίνεται ορθά στην παρούσα κατάσταση της πανδημίας; Πώς το βιώσατε εσείς προσωπικά με την οικογένειά σας;
Γενικά, το κράτος με τη διαχείριση της πανδημίας αλλού τα πήγε καλά και αλλού όχι. Οι επιστήμονες μας μπέρδεψαν και υπήρχε πολυφωνία, με αποτέλεσμα να μην ξέρουμε τι να πιστέψουμε. Η ψηφιακή πολιτική τα πήγε αρκετά καλά, με τη διαχείριση εμβολίων, καθώς δεν υπήρχαν και μεγάλες ταλαιπωρίες για τον κόσμο.
Αναφορικά με τον πολιτισμό, δεν ανταποκρίθηκε στα στοιχειώδη. Στις ανακοινώσεις του Πρωθυπουργού μετά από πιέσεις αναφερόταν ο πολιτισμός, δεν ήταν από τις προτεραιότητες. Ερχόταν πάντα με τεράστια καθυστέρηση και υπήρξαν κάποια μέτρα στήριξης, τα οποία επωφελήθηκαν ένα πολύ μικρό μέρος των επαγγελματιών του κλάδου, καθώς υπήρχαν πολλοί περιορισμοί. Δυστυχώς, πολλοί έμειναν αβοήθητοι. Στον δικό μας κλάδο υπάρχουν αρκετά παράπονα και δεν έχουν λυθεί πολλά προβλήματα ακόμα. Ένα σημαντικό θέμα για εμάς είναι το γεγονός ότι λένε ανοίγουν τα θέατρα, αλλά αν ένας από το θίασο αρρωστήσει, μένουμε όλοι άνεργοι, καθώς πρέπει να κλείσουμε για 15 μέρες, γιατί δεν μπορεί να υπάρξει αντικατάσταση ενός ηθοποιού στο θέατρο.
Θα θέλαμε να μας πείτε για το ρόλο που υποδυθήκατε στην ξένη παραγωγή ‘’SUKURA’’ για λογαριασμό του NETFLIX. Πόσο δύσκολος ήταν αυτός ο ρόλος, δεδομένου ότι ήταν μία ξένη παραγωγή και πώς προέκυψε;
Οι ξένες παραγωγές δεν έχουν καμία σχέση με τις ελληνικές, είναι πολύ πιο ακριβές από θέμα υλικοτεχνικής υποδομής και οι συνθήκες που πραγματοποιούνται είναι διαφορετικές. Οι απαιτήσεις βέβαια είναι το ίδιες δύσκολες, αλλά στις ξένες παραγωγές βρίσκεις μεγαλύτερο σεβασμό για τη δουλειά σου, ενώ στην Ελλάδα δεν σε σέβονται τόσο, είσαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης.
Στην Ελλάδα το επίπεδο των παραγωγών, είναι σε αντίστοιχο επίπεδο όπως στο εξωτερικό;
Όχι ακόμα. Έχουμε δρόμο μπροστά μας. Γίνονται πολύ αξιόλογες προσπάθειες και συνεχώς αυξάνονται, αλλά ακόμη δεν είναι ο κανόνας αλλά οι εξαιρέσεις. Μακάρι να γίνουν ο κανόνας οι καλές δουλειές και να ξεφύγουμε από τα παλιά δεδομένα (τις αρπαχτές) και τις πρόχειρες δουλειές και να είναι πιο προσεγμένες.
Είστε παντρεμένος 27 χρόνια με την κυρία Μπέσυ Μάλφα και έχετε 3 παιδιά. Ποιο είναι το μυστικό για έναν μακροχρόνιο και ευτυχισμένο γάμο;
Δεν υπάρχει μυστικό, δεν ξέρω ποιο είναι το μυστικό και ποια είναι η συνταγή. Αν το ήξερα θα είχα γράψει βιβλίο.
Οι κόρες σας ακολούθησαν το ίδιο επάγγελμα με εσάς και τη σύζυγο. Υπήρξαν στιγμές που είχατε ενδοιασμούς ή προσπαθήσατε να τις αποτρέψετε; Ο μικρός σας γιος έχει τις ίδιες βλέψεις;
Οι κόρες μου γνωρίζουν τα καλά και τα κακά-δυσκολίεςτου επαγγέλματος, δεν προσπάθησα ποτέ να τις αποτρέψω. Ο μικρός μου ο γιος είναι ακόμη 15 ετών, προς το παρόν δεν ακολουθεί τον ίδιο δρόμο και από ότι φαίνεται θα ασχοληθεί με κάτι άλλο.
Πως σας φάνηκε όταν ενημερωθήκατε πως θα γυριστεί μετά από τόσα χρόνια η επόμενη σεζόν για «Το Καφέ της Χαράς»;
Το δεχθήκαμε με χαρά, καθώς είναι μία αγαπημένη σειρά και το θέλαμε. Ήταν μία ιδέα που την συζητούσαμε κατά καιρούς.
Παράλληλα με τα γυρίσματα του καφέ της Χαράς συμμετείχατε και στο «Πέτα τη φριτέζα» αλλά και ως guest στο «Κόκκινο ποτάμι». Πώς ανταπεξήλθατε σε όλα αυτά ταυτόχρονα;
Αυτά είναι γνώριμα για εμάς, τα χειριζόμαστε και αντέχουμε. Προσπαθούμε και τα οργανώνουμε με τέτοιο τρόπο που να μπορούν να γίνουν όλα, και το γεγονός ότι ήταν στο ίδιο κανάλι βοήθησε, καθώς υπήρχε συνεννόηση από τις παραγωγές.
Νιώσατε, ανά περιόδους ανασφαλής με το επάγγελμα το οποίο ασκείτε; Υπήρξαν περίοδοι χωρίς δουλειά; Είστε 4 ηθοποιοί μέσα στο σπίτι, πώς το αντιμετωπίσατε;
Το γεγονός ότι είμαστε 4 μέλη από την οικογένεια στην ίδια δουλειά είναι κάτι που πάντα με φοβίζει, γιατί αν συμβεί κάτι επαγγελματικά θα το έχουμε όλοι μαζί. Δεν είναι ότι δραστηριοποιούμαστε σε διαφορετικούς κλάδους, ώστε να μπορείς να ισορροπήσεις την κατάσταση και να πορευτείς, οπότε αυτό το θέμα υπάρχει.
Είδαμε τη συμμετοχή σας σε καμπάνιες φιλοζωικών σωματείων, όπου παροτρύνατε τον κόσμο να μεριμνήσει για τα αδέσποτα ζώα. Έχετε κατοικίδιο; Πόσο πιο άμεσα πιστεύετε ανταποκρίνεται ο κόσμος με τη συμβολή ενός ευρέως γνωστού προσώπου;
Έχω πολλά κατοικίδια.
Γνωρίζω ότι η συμμετοχή μας και η βοήθειά μας στα σωματεία και σε αντίστοιχες δράσεις είναι πολύτιμη, καθώς ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου ευαισθητοποιείται παραπάνω. Πιστεύω ότι παρακινείται περισσότερος κόσμος και γι’ αυτό παίρνω μέρος σε διάφορες φιλανθρωπικές δράσεις, είτε πρόκειται για ζώα είτε θέματα υγείας, όπως αιμοδοσίες. Χρησιμοποιούμε την αναγνωρισιμότητα που έχουμε για το καλό και να επικοινωνήσουμε ένα μήνυμα και να ευαισθητοποιήσουμε την κοινή γνώμη παραπάνω.
Υπάρχει βέβαια και η αρνητική πλευρά, διότι κάτω από τέτοιου είδους αναρτήσεις, υπάρχει ένα ποσοστό υβριστών. Σε κάθε τέτοια προσπάθεια εμφανίζονται άνθρωποι που θέλουν πουν κάτι κακό.
Θα θέλαμε να μας παραθέσετε την άποψή σας, σχετικά με την υπόθεση Λιγνάδη, αλλά και τις καταγγελίες προς άλλους συναδέλφους στον καλλιτεχνικό χώρο.
Κάποιες περιπτώσεις ήταν πολύ ακραίες και υπήρξαν σοβαρά ποινικά αδικήματα. Δικαίως βγήκαν και μίλησαν, έκαναν καλά και από ότι φαίνεται έπρεπε καιρό να είχαν βγει. Σε αυτό το βαθμό τα πράγματα δεν ήταν γνωστά, δεν πάει το μυαλό σου. Ξέραμε κάποιες κακές συμπεριφορές, αλλά όχι σε αυτό το σημείο.
Σημαντικό είναι ότι υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που τους στήριξαν όλα αυτά τα χρόνια για να φτάσουν μέχρι εκεί και πιθανόν μέσα από τα ίδια συστήματα και κυκλώματα που συνεχίζουν να υπάρχουν θα βγουν κι άλλοι, οι επόμενοι κακοποιητές. Τόσο καιρό κάποιοι τους έδωσαν όλη αυτή την εξουσία, τους δόξαζαν και τους αποκαλούσαν «ιερά τέρατα» και προσπάθησαν να μας πείσουν όλους ότι δεν πρέπει να τα ακουμπάτε. Εξακολουθώ να βλέπω και διαβάζω για νέα «ιερά τέρατα» και πλέον φοβάμαι όταν τα ακούω.
Πώς ήταν η εμπειρία σας από την υποψηφιότητα σας ως δημοτικός σύμβουλος των Σπάτων;
Πάντα με ενδιέφερε η πόλη που ζω, ήμουν ενεργός πολίτης και όσο μπορώ να βοηθήσω τον τόπο μου θα το κάνω. Μέχρι τώρα το έκανα μέσω διάφορων ομάδων ή συλλόγων. Πλέον βρήκα κάποιους ανθρώπους που συμφωνώ μαζί τους και προσπαθώ πιο οργανωμένα να κάνω κάτι.
Τι μήνυμα θα θέλατε να στείλετε στην νέα γενιά ηθοποιών και γενικά για τα νέα δεδομένα μετά πανδημίας;
Χρειάζεται πολύ γερό στομάχι, πολύ υπομονή και να μην φοβούνται να μιλήσουν. Βλέπω στα νέα παιδιά τι κακοποίηση υφίστανται στις οντισιόν κάθε μέρα και τον τρόπο που τους φέρονται. Να πάψουμε να θεωρούμε ότι ο καλλιτέχνης είναι κάποιος που έχει περίεργη και κακοποιητική συμπεριφορά. Μπορεί να είναι ένας κανονικός άνθρωπος.
Υπάρχει κάποια θεατρική παράσταση στα σκαριά; Το καλοκαίρι τι θα κάνετε;
Είναι «Το Μινόρε της Αυγής» στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το οποίο ελπίζουμε να το κάνουμε από χειμώνα, αν μας αφήσει ο κορονοϊός και με βάση τη χωρητικότητα που θα υπάρχει στα θέατρα.
Έχω κάνει γυρίσματα για μία συμμετοχή στο «Καρτ Ποστάλ» στην ΕΡΤ που είναι μία καινούρια σειρά.
Το καλοκαίρι θα υπάρχει ξεκούραση και περιμένουμε να αρχίσουν τα γυρίσματα για μία νέα σειρά, για την οποία δεν μπορώ να πω κάτι παραπάνω ακόμη.
Συνέντευξη στο Γιάννη Θεοδοσιάδη
