Με μεγάλη πορεία υποκριτικής στην τηλεόραση, στο θέατρο και στον κινηματογράφο ο ταλαντούχος ηθοποιός Αναστάσης Κολοβός παρότι σπάνια δίνει συνεντεύξεις δεν δίστασε να απαντήσει σε μας από την πρώτη επικοινωνία μας. Σπουδάζοντας στο φυσικό Θεσσαλονίκης, ένα φυλλάδιο από θεατρικό εργαστήριο ήταν η αφορμή να ξεκινήσει τις σπουδές υποκριτικής του στην Αθήνα.
Η συμμετοχή του στο επιτυχημένο σήριαλ του Άλφα «Έλα στη θέση μου» κερδίζει την αγάπη του τηλεοπτικού κοινού ως «Μάκης Ζούβας».

---

Ο πατέρας σου είναι από τον Ταΰγετο και η μητέρα σου από Κύμη. Μίλησέ μας λίγο για τα παιδικά σου χρόνια.

Γεννήθηκα στα τρελά νερά της Χαλκίδας, ίσως γι’ αυτό να είμαι λίγο τρελός. Είχα όμορφα παιδικά χρόνια. Περιπλανήθηκα σε όλη την Ελλάδα, καθότι ο πατέρας μου ήταν στρατιωτικός, οπότε κάθε δύο χρόνια μετακινούμασταν σαν τσιγγάνοι. Ταξιδεύοντας γνώρισα πολλούς ανθρώπους και αυτό ίσως με οδήγησε να γίνω υπερεπικοινωνιακός. Μεγαλώνοντας πλήρωσα το τίμημα αυτό, γιατί να αναλώνεσαι καμιά φορά ανούσια με πολύ κόσμο είναι μεγάλη παγίδα. Δεν γίνεται να είσαι αγαπητός σε όλους. Αυτή την ανάγκη την είχα όσο ήμουν μικρός λόγω των μεταθέσεων, να πρέπει κάθε φορά να εναρμονίζομαι σε ένα καινούριο περιβάλλον. Αρκεί να τα έχεις καλά με τον εαυτό σου, κι αυτό το συνειδητοποίησα μετά τα 30. Δεν πρέπει να χάνεις την προσωπικότητα που έχεις, θα έρθει και η σύγκρουση κάποια στιγμή… και η σύγκρουση είναι θεμιτή Έχω έναν αδελφό ο οποίος δεν ασχολείται με τον καλλιτεχνικό χώρο. Είμασταν και είμαστε πάρα πολύ δεμένοι. Μικροί όταν ήμασταν μεταξύ άλλων παιχνιδιών παίζαμε πολύ θέατρο. Τώρα συνειδητοποιώ ότι έχω πάρει πάρα πολλά στοιχεία από αυτόν ακόμα και από το χιούμορ του.

Πότε κατάλαβες ότι θέλεις να ασχοληθείς με την υποκριτική?

Πέρασα στο Α.Π.Θ. στο φυσικό. Είχα σχηματίσει άλλη εικόνα για αυτό που θα συναντούσα. Θεωρούσα ότι θα βρεθώ σε αμφιθέατρα και αίθουσες που έβλεπα σε αμερικανικές ταινίες και συνάντησα μια κτιριακή μιζέρια και μια ελλιπή και φτωχή οργάνωση. Θα έλεγα γι’ αυτό το λόγο ότι εξελίχθηκα σε πρότυπο κακού φοιτητή (γελάει). Δεν πήγαινα συχνά και όπως καταλαβαίνεις δεν κατάφερα να ολοκληρώσω τις σπουδές μου. Μία μέρα σε ένα cafe έπεσε στα χέρια μου ένα φυλλάδιο από ένα θεατρικό εργαστήρι. Το ξεφύλλισα και μου φάνηκε ενδιαφέρον. Πηγαίνοντας εκεί μαγεύτηκα και είπα αυτό μου αρέσει πολύ και θα το κάνω. Παράλληλα βρέθηκα και σε μία άλλη θεατρική ομάδα που λεγόταν «Τραβέρσο» που την έχει η Τάμμυ Παπαχρήστου και κάναμε δράσεις πολύ ακτιβιστικές, όπως το να δίνουμε παραστάσεις για την Ιθάκη. Είχαμε όραμα. Αυτό μελλοντικά μου έκανε καλό και κακό, γιατί μου δημιούργησε ένα χαρακτήρα πολύ ρομαντικό γι’ αυτό το επάγγελμα. Μετά κατέβηκα Αθήνα.

Ξεκίνησες από το θέατρο ή ασχολήθηκες κατευθείαν με την τηλεόραση;

Άρχισα πρώτα να κάνω θέατρο. Ανήκω στην τελευταία ίσως γενιά ηθοποιών πριν την ιδιωτικοποίηση της τηλεόρασης που σπούδασαν υποκριτική γιατί αγάπησαν το θέατρο και όχι επειδή ενθουσιάστηκαν από την τηλεοπτική λάμψη, θέλοντας να γίνουν διάσημοι. Πολλοί πιστεύουν ότι το να είσαι σε τηλεοπτικές σειρές συνεπάγεται και μία μεγάλη αμοιβή. Απέχει πάρα πολύ όμως. Τα πράγματα πλέον είναι πολύ δύσκολα. Υπάρχει μεγάλη ανεργία. Η αναγνωρισιμότητα είναι στην Ελλάδα αντιστρόφως ανάλογη με την αξία ενός ανθρώπου. Για παράδειγμα όλοι μπορεί να ξέρουν μία πορνοστάρ, την οποία προβάλλουν τα τηλεοπτικά κανάλια αλλά δεν γνωρίζουν την επίκουρη καθηγήτρια Έλλη Παπαεμμανουήλ, η οποία είναι γενετίστρια βιολόγος και έχει ανακαλύψει το γονίδιο που προκαλεί την παιδική λευχαιμία. Νομίζω πως αυτοί οι άνθρωποι αξίζουν περισσότερο την προβολή.

Διακρίνω ένα άτομο με ιδιαίτερες κοινωνικές ευαισθησίες, σωστά;

Ανήκω στην ομάδα ΔΑΓΙΠΟΛΗ, μία ομάδα χοροθεάτρου που ηγείται ο Γιώργος Χρηστάκης. Κατά βάσει συνεργάζονται άτομα με κάθε είδους αναπηρία μαζί με αρτιμελείς χορευτές και ηθοποιούς. Κατά καιρούς έχουν συνεργαστεί μαζί μας καλλιτέχνες όπως ο Κώστας Λιβαδάς, ο Ψαραντώνης, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και ηθοποιοί όπως ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Γιώργος Καραμίχος κ.α. Έχουμε πάει με φεστιβάλ σε Αμερική, Κωνσταντινούπολη και σε άλλα μέρη. Στην Ελλάδα ζουν σχεδόν ένα εκατομμύριο άτομα με ειδικές ανάγκες και δυστυχώς η χώρα μας είναι πολύ πίσω σε θέματα οργάνωσης και υποδομής. Πρέπει να ευαισθητοποιηθούμε όλοι πολύ παραπάνω. Η μεγαλύτερη επανάσταση είναι να φτιάξουμε πρώτα τον εαυτό μας και μετά τον κόσμο. Λατρεύω τον κόσμο που λειτουργεί ακτιβιστικά. Στην Ελλάδα όμως δείχνουμε την ευαισθησία μας στιγμιαία και από τον καναπέ ποστάροντας κάτι στα social media.

Ποια είναι η άποψη σου ηθοποιός και πολιτική?

Ένας ηθοποιός πρέπει να είναι ελεύθερο πνεύμα. Θεωρώ λάθος να εκμεταλλεύεσαι τη φήμη σου. Δηλώνω αναρχικός με μία ευρύτερη έννοια και ρομαντικός (Πατέρα συγνώμη για άλλη μια φορά – γελάει). Πιστεύω σε μία ουτοπία που δεν θα έρθει ποτέ. Ένας ηθοποιός δεν θα βοηθούσε κατεβαίνοντας στην πολιτική, εξού και το «κατεβαίνω», δεν ανεβαίνει κανένας εκεί, είναι φοβερό αν το σκεφτεί κανείς. Ενταγμένος σε ένα κόμμα πιστεύω ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις σε τίποτα. Οι μικροπολιτικές και τα συμφέροντα δεν θα σε αφήσουν και ο καλλιτέχνης πρέπει να είναι σαν τον τρελό του Σαίξπηρ. Υπάρχει στο σύστημα όπως ο τρελός υπήρχε στο βασιλιά, αλλά τουλάχιστον πάντα τον τσίγκλαγε.

Γιατί πιστεύεις ότι αγαπήθηκε από το τηλεοπτικό κοινό ο ρόλος του «Ζούβα»?

Αγαπήθηκε γιατί ο Μάκης είναι ένας λαϊκός ήρωας σαν τον Καραγκιόζη. Εκπροσωπεί το φτωχό αλλά και πονηρό Έλληνα είναι όμως και καλόκαρδος. Είναι λαϊκός ήρωας και καταφερτζής, λαμόγιο με την καλή έννοια, Ελληνάρας που προσπαθεί να επιβιώνει, πού όμως δεν κινδυνεύεις από αυτόν. Που μεγάλωσε σε μία επαρχιακή πόλη, δεν μορφώθηκε αρκετά, που έμαθε να επιβιώνει στη νύχτα.

Υπάρχουν κοινά στοιχεία που σε συνδέουν με το ρόλο του Ζούβα?

Ναι, γιατί είμαι και εγώ από επαρχία, μεγάλωσα με ανθρώπους σαν τον Ζούβα. Δεν θα με δεις ποτέ σε Κολωνάκι ή σε περιοχές σαν την Κηφισιά. Θα με δεις σε καφενεία με γραφικούς τύπους, γιατί αυτοί οι άνθρωποι έχουν να πουν αλήθειες και πολλές ιστορίες. Βαριέμαι τους ανθρώπους που είναι αποστειρωμένοι, βολεμένοι και ατσαλάκωτοι. Οπότε ναι, έχω πολλά κοινά στοιχεία και γενικά αυτοί οι πιο λαϊκοί ρόλοι όπως ο Ζούβας είναι ρόλοι που με γοητεύουν. Γενικά το περιθώριο με γοητεύει. Προτιμώ αυτούς τους ρόλους, παρά να υποδυθώ έναν Ζεν Πρεμιέ.

Με την Άνδρη Θεοδότου είστε ένα ταιριαστό τηλεοπτικό ζευγάρι. Γνωριζόσασταν πριν την σειρά του Alpha ? Είχατε και κάποια παλαιότερη συνεργασία?

Όχι δεν γνωριζόμασταν. Ταιριάξαμε πάρα πολύ σαν ρόλοι. Το φοβερό σε αυτό το επάγγελμα είναι πως με κάποιους συναδέλφους που γνωρίζεσαι μπορεί να μην έχεις τόσο καλή χημεία παικτικά, ενώ μπορεί να έχεις με κάποιον που δεν γνωρίζεις. Στα γυρίσματα υπάρχει ναι μεν πολύ κούραση, αλλά έχουμε και πολύ γέλιο. Οπότε έχουμε ένα καλό κλίμα με όλο το team.

Πώς αισθάνεσαι όταν ο κόσμος σε αναγνωρίζει στο δρόμο? Συνήθως τι σου λένε?

Είμαι από τους ηθοποιούς που το χαίρομαι και το απολαμβάνω κατά κόρον. Εξάλλου ήμουν 30 χρόνων όταν έγινα γνωστός στο ευρύ κοινό. Στο «Παρά πέντε» παίζοντας σε τέσσερα επεισόδια περπατούσα στο δρόμο και ο κόσμος με αναγνώριζε. Εκεί κατάλαβα και τη δύναμη της τηλεόρασης. Ευτυχώς όμως είχα την ικανότητα και την ωριμότητα να το χαρώ και το διαχειρίστηκα σωστά.

Συνάντησες δυσκολίες στο χώρο της ηθοποιίας? Ποιες θεωρείς μάθημα ζωής?

Συνάντησα πάρα πολλές. Παράτησα το πανεπιστήμιο, δούλευα για χρόνια σερβιτόρος παράλληλα με το θέατρο.. Και τώρα ακόμα δεν νιώθω ότι έχω αλλάξει. Δεν έχει αλλάξει το οικονομικό μου status. Έτσι κι αλλιώς δεν ήμουν ποτέ των υλικών αγαθών, αυτοκινήτων, ταξίδια στη Μύκονο κλπ. Προσπαθούσα να κάνω πάντα μία σχετική οικονομία και να αποταμιεύω, γιατί στη δουλειά μας υπάρχουν ανατροπές. Τον καιρό που άρχισα να κάνω τηλεόραση ξεκίνησε η κρίση. Συνεπώς δεν ήμουν από αυτούς που πέρασαν από τα χέρια τους λεφτά με ουρά (εξού και Κολοβός -γελάει). Με στεναχωρεί η εικόνα των ηθοποιών που πέρασαν εκατομμύρια από τα χέρια τους και καταλήξανε από σπατάλες να ζητάνε ελεημοσύνη στα γεράματα τους. Ήμουν τυχερός βέβαια στο κομμάτι συνεργασιών, αναποδιές όμως υπήρξαν, στο να υπογράφεις για μία σειρά ή ένα θέατρο και να ακυρώνονται. Γενικά είναι μία δουλειά που δεν μπορείς να ησυχάσεις ποτέ.

Έχεις κάποιον ηθοποιό ως πρότυπο? Με ποιους θα ήθελες να συνεργαστείς στο μέλλον?

Αυτή η χώρα έχει τόσους σπουδαίους ηθοποιούς. Μην ξεχνάμε ότι εδώ γεννήθηκε το θέατρο. Οπότε υπάρχει άφθονο ταλέντο. Από πιτσιρικάς με συγκινούσε πολύ η ζωή του Θανάση Βέγγου. Έχω μελετήσει πολύ την προσωπικότητα του και την πορεία του. Του έχω « κλέψει» πολλά πράγματα στην κωμωδία όπως και από πολλούς άλλους παλιούς κωμικούς . Θα ήθελα πάρα πολύ να τον έχω γνωρίσει. Γενικότερα με συγκινούν πολλοί ηθοποιοί που έχουν κοινωνική δράση.

Τι καινούργιο να περιμένουμε επαγγελματικά? Ετοιμάζεις κάποια νέα συνεργασία?

Συμμετέχω σε μία παιδική παράσταση, τον Όλιβερ Τουίστ μία παραγωγή της Γιούλης Ηλιοπούλου όπου θα παίζει όλη τη σεζόν στο θέατρο Λαμπέτη. Επίσης από 16/2 ξεκινάμε μια νέα παράσταση «Πίτερ Παν- Τίνκερμπελ και Κάπταιν Χουκ στη χώρα του Ποτέ» . Παίζω το ρόλο του Κάπταιν Χουκ. Είναι μια θεατρική διασκευή και σκηνοθεσία της Γιούλης Ηλιοπούλου. Αναφέρεται στην κλιματική αλλαγή και θα δίνονται και καθημερινές παραστάσεις για τα σχολεία στο θέατρο Λαμπέτη. Η σειρά στον Alpha συνεχίζει κανονικά και θέλω κάποια στιγμή με τη θεατρική ομάδα «ΚΩΜΩΔΙΝΩ», στην οποία είμαστε τρεις ηθοποιοί μαζί με το Γιώργο Σουξέ και τον Αλέξανδρο Τρανουλίδη να ξανανεβάσουμε ένα μουσικοθεατρικό θέαμα που είχε παιχτεί στο Γυάλινο μουσικό Θέατρο. Αν όλα πάνε καλά να ξεκινήσουμε από την Αθήνα, ελπίζοντας κάποια στιγμή να επισκεφτούμε και την πόλη σας.
Έχεις δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια μία όμορφη σχέση στην προσωπική σου ζωή. Ποια είναι τα μυστικά της όμορφης σχέσης που έχετε?
Είμαι τυχερός που έχω μία όμορφη σχέση εδώ και πολλά χρόνια με την Αθανασία Κούσουλα. Είναι σύμβουλος ψυχικής υγείας Οπότε βοηθάει λίγο γιατί χειρίζεται και την τρέλα μου (γελάει), αλλά νομίζω ότι τελικά το μυστικό είναι ο σεβασμός στην προσωπικότητα του άλλου. Να δίνεις ελευθερία και να μην προσπαθείς εγωιστικά να βρεις την άκρη. Ανήκω σε μία γενιά όπου πολλοί φίλοι μου παντρεμένοι με παιδιά έχουν χωρίσει. Δεν κατακρίνω ανθρώπους που έχουν πάρει διαζύγιο, θεωρώ όμως πως πρέπει να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα για τις σχέσεις μας. Σε περίπτωση που κάποιος θέλει να γίνει γονιός θα πρέπει να είναι συνειδητοποιημένος και υπεύθυνος.

Σκέφτεστε να κάνετε το επόμενο βήμα?

Αν εννοείς το γάμο δεν είμαι τόσο πολύ της εκκλησίας και της ευχής του παπά, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι άθεος. Αν έρθει ένα παιδάκι θα το δεχτούμε με πολύ χαρά. Αν πάλι δεν έρθει η Αθανασία θα είναι ο άνθρωπός μου, η γυναίκα μου, η οικογένειά μου. Θα μπορούσα επίσης αν ήταν εύκολη η διαδικασία της υιοθεσίας να υιοθετήσω ένα παιδάκι από τα τόσα που είναι παρατημένα, αλλά δυστυχώς σε αυτή τη χώρα τα εύκολα τα κάνουμε δύσκολα.